Ucieszyłam się, gdy dostałam do rąk kolejny tom Gabriela Allona. Uwielbiam tego mężczyznę. Nie towarzyszę mu od pierwszej części jego przygód, ale podoba mi się wersja osoby, którą stał się po przeżyciu tych wszystkich lat. Mimo to Kolekcjoner mnie troszkę... rozczarował.
W Amalfi, w willi zamordowanego południowoafrykańskiego armatora, carabinieri odkryli tajny skarbiec zawierający ramę i blejtram o wymiarach odpowiadających wielkością najcenniejszemu z zaginionych obrazów na świecie. Generał Ferrari, dowódca Brygady Sztuki, zwraca się do legendarnego szpiega i konserwatora sztuki Gabriela Allona z prośbą o dyskretne odszukanie obrazu, dopóki trop jest ciepły.
Chodzi o „Koncert” Johannesa Vermeera skradziony w 1990 roku z bostońskiego muzeum. Przy pomocy niezwykłego sprzymierzeńca – pięknej duńskiej hakerki i złodziejki – Gabriel szybko ustala, że obraz zmienił właściciela w ramach wielomiliardowego nielegalnego interesu. I że za sprawą stoi człowiek o kryptonimie Kolekcjoner, magnat naftowy blisko powiązany z najwyższymi kręgami władzy w Rosji.
Zaginione arcydzieło stanowi fundament spisku, którego powodzenie pogrążyłoby świat w konflikcie o katastrofalnych skutkach. Aby go udaremnić, Gabriel musi wykonać śmiały krok, wiedząc, że na szali znajduje się życie milionów ludzi.
Największym plusem książek o Gabrielu jest sztuka. Nie jestem ogromną fanką tego gatunku, ale bardzo kręci mnie malarstwo. Dodatkowo podziwiam Daniela Silvę, że potrafił stworzyć postać tak rzeczywistą, że mimo faktu, że istnieje ona od dwudziestu trzech tomów, dalej ciężko znaleźć w niej jakieś niedomówienia czy nielogiczność. Początkowo nie planowałam, ale w przyszłym roku zamierzam zacząć ten cykl od pierwszego tomu. Lepiej późno niż wcale.
Mężczyźni gwałcą, kradną i zabijają z własnej woli - oświadczył Gabriel, nie spuszczając wzroku z pomnika poświęconego ofiarom Zagłady. - A najgorsze okropieństwa w historii ludzkości często popełniano nie z oddania się Złemu, tylko z wiary w Boga.
Kolekcjoner dzieje się podczas obecnej sytuacji politycznej. Trwa właśnie wojna na Ukrainie, którą Gabriel i jego żona żywo się interesują. Oboje żyją w bardzo dobrych warunkach, pieniędzy im nie brakuje. Mimo to nie są obojętni na cierpienie innych. Gabriel jest w tym momencie już na emeryturze, ale nie może darować sobie sprawy kradzieży obrazu. Nie dziwię się. Sama rzuciłam się w wir tej sprawy z wręcz nieprzyzwoitym zaintrygowaniem. Trochę ono wyhamowało, gdy całość przestała dotyczyć stricte Vermeera, a zaczęła bardziej wybuchowych kwestii politycznych.
Mimo wszystko bardzo dobrze spędziłam czas z Kolekcjonerem. Dałam się kilka razy zaskoczyć i ostatecznie ucieszyłam się, że zdecydowałam się dalej kontynuować przygodę z Gabrielem. Daniel Silva wszedł na wyżyny i stworzył bardzo skomplikowaną fabułę, przy której trzeba się mocno skupić, żeby się nie pogubić. Mam nadzieję, że pojawią się również kolejne części, bo nie jestem jednak gotowa pożegnać się z moim ulubionym emerytowanym szpiegiem i prężnie działającym konserwatorem sztuki.
★★★★★★★☆☆☆
Kolekcjoner // Daniel Silva // Gabriel Allon // tom 23 // 08 listopada 2023 // 400 stron // wydawnictwo HarperCollins Polska
Za książkę bardzo dziękuję wydawnictwu!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Co u Ciebie?