[72] Intruz - Stephenie Meyer

Tytuł: Intruz
Autor: Stephenie Meyer
Data wydania: 14 listopad 2008
Wydawnictwo: Dolnośląskie
Ilość stron: 568



Przyznam się, że mimo, że uwielbiam serię Zmierzch, nie miałam ochoty na Intruza. Kiedyś, dawno dawno temu, zaczęłam czytać to opasłe tomiszcze w wersji e-book. Jakoś za bardzo mi się nie spodobało. Przestałam czytać już na samym początku. Teraz, po kilku latach znowu się za ową książkę zabrałam. Tym razem w wersji papierowej.

Ziemia została zaatakowana. Najeźdźcy zamieszkują ciała ludzi i wiodą pozornie normalne życie. Dusze są wprowadzane do ciała przez Uzdrowicieli. Ci przeprowadzają zabieg i puf. Dusza jest już w środku i może wieść normalne życie. Tak po prostu.

Melanie jest jedną z ostatnich wolnych ludzkich istot. Najeźdźcy nazywają ich Rebeliantami. Jednak zostaje złapana a w jej ciele umieszczono Wagabundę - duszę, która była już na kilku planetach. Gdy budzi się w nowym ciele dziwi się, że człowiekowi potrzeba tyle zmysłów, do odbierania świata. Intensywność uczuć, które odczuwa, otumania ją. Zanim zacznie normalne życie, musi przetrwać ostatnie wspomnienie Melanie - jej koniec. Przed oczami pojawia się jej piękna twarz mężczyzny - Jared. Dla Żywicielki musiał bardzo dużo znaczyć.

Wagabunda została wprowadzona do ciała Melanie by odkryć lokalizację innych Rebeliantów. Jednak tamte wspomnienia są dla niej niedostępne. Próbując się do nich dostać, wciąż trafia na ścianę. Co więcej, zaczyna obawiać się, że Żywiciel się buntuję. W niektórych momentach to Melanie przejmuję władzę nad ciałem.

- Budynek miał być bezpieczny - kontynuowałam. - Wiedzieli, że nikogo tam nie ma. Nie ma pojęcia, jak ją namierzono. Czy złapano Sharon?

Przebiegł mnie dreszcz przerażenia. W jednej chwili dostałam gęsiej skórki.

To pytanie nie było moje.

Kiedy Wagabunda i Melanie wyruszają w poszukiwanie Jareda i Jamie'go byłam bardzo ciekawa, jak Stephenie Meyer ma zamiar to wszystko rozegrać. W końcu Melanie już nie jest tą samą osobą, jest już tylko malutką częścią dawnej siebie. Muszę przyznać, że czytając Intruza ani razu nie pomyślałam, że autorką jest Stephenie Meyer. Styl wydawał mi się strasznie odmienny od tego w Zmierzchu. Bardziej... lepszy. Czytając obie książki - a nie wiedząc, kto je napisał, nigdy bym nie powiedziała, że to dzieło tej samej osoby. Intruz nie jest taki... przewidywalny.

Czytając moją uwagę zwrócił pewien fragment.

Daj jej dłoń, a weźmie całą rękę.

Czytałam to zdanie kilka razy, zanim zrozumiałam, co w nim jest nie tak. Nie powiem, żebym zachowała powagę, gdy już przyuważyłam, o co chodzi.

Gdy zamknęłam książkę targały mną tak sprzeczne emocje. Z jednej strony było mi tak bardzo smutno, że to już koniec mojej przygody z Intruzem a z drugiej miałam łzy wzruszenia w oczach. Nie potrafię sobie wybaczyć, że tak długo odwlekałam przygodę z tą książką. Zdecydowanie mogę zaliczyć ją do grona moich ulubionych - i zrobić wszystko, by niedługo zawitała na mojej półce. Ten egzemplarz należy do Mims i to ona zmusiła mnie do przeczytania. Dziękuję, Mim.

Jared strasznie mnie irytował, za to pokochałam Iana. Było w nim coś takiego, co nie pozwalało go nie lubić. No i jeszcze był Jeb. Również trafił do grona moich ulubieńców. Ta ogromna książka zawiera w sobie tyle... wszystkiego, że mogę z czystym sercem polecić wszystkim.

Byłam tak strasznie zirytowana faktem, że nagle nauczycielki z matematyki i fizyki postanowiły nas zamęczyć nadmiarem informacji, które trzeba przyswoić, że całkowicie nie przejmowałam się niemieckim. A pozytywne oceny z niemieckiego równają się dużej ilości książek. Powinnam mieć motywacje, prawda? Ale cóż. Nie miałam. Mimo to, książka zajęła mi bardzo dużo czasu. Ogromny format nie pomagał w zabieraniu książki wszędzie ze sobą, jak zwykle robię.

Pojawiła się ekranizacja Intruza. Oczywiście, mam zamiar ją pooglądać, jednak chciałam najpierw zapoznać się z książką. Chociaż oglądając każdą kolejną ekranizację książek zastanawiam się, czy najpierw nie pooglądać filmu, gdyż zwykle na takich filmach bardzo się zawodzę. Jednak jestem bardzo ciekawa, jak twórcy poradzili sobie z tak oryginalnym dziełem. Bo trzeba przyznać, że Intruz jest jedną z najbardziej nieprzewidywalnych książek, jakie zdarzyło mi się kiedykolwiek przeczytać.

Zawsze mi się wydawało, że warunkiem człowieczeństwa jest choćby odrobina współczucia i miłosierdzia. 

Prawdę mówiąc zdziwiłam się, gdyż spodziewałam się czegoś całkiem innego. Jednak się nie zawiodłam i myślę, że nikt nie będzie zawiedziony, gdy już sięgnie po Intruza.

Ogólna ocena: 10/10

***

Mims: To sugeruje, że ta książka jest taka bezduszna...

Kyou: Nie jest. Jest tam pełno dusz.