Kojarzycie ten moment, gdy dochodzicie do wniosku, że chcielibyście przeczytać jakiś klasyk literatury, ale coś Was odrzuca? Objętość, styl pisania, mała czcionka w każdym znanym ludzkości wydaniu? Zazwyczaj w takich sytuacjach po prostu odpuszczam i uznaję, że nie jest mi pisane poszerzenie horyzontów. I wtedy - cały na biało - wchodzi cykl komiksów Adaptacje literatury, który pozbywa się wszystkich mickiewiczowskich opisów i zostawia nam sedno problemu. Idealnie, prawda?
Jeśli chodzi o oba tytuły to nie czytałam ich wcześniej. Zarówno W 80 dni dookoła świata jak i Wehikuł czasu od bardzo dawna były na mojej liście do przeczytania, szczególnie ten drugi. Lubię twórczość Wellsa, więc paradoksalnie ciężko mi było zabrać się za kolejne jego książki. Cieszę się, że zabrałam się za te tytuły w tej formie. Mam wrażenie, że nie straciłam żadnych istotnych szczegółów i poświęciłam im wystarczająco dużo czasu, jak na moje obecne możliwości.
Graficznie te komiksy są cudowne. W powieściach graficznych bardzo zwracam uwagę na przedstawienie historii. Tekst jest dla mnie mniej ważny, gdyż już same ilustracje powinny mówić same za siebie. Autorzy poradzili sobie doskonale. Nie będę oceniać tutaj samych w sobie historii. Klasyki są ponadczasowe, a ilość tekstu świetnie dobrana. Z pewnością sięgnę jeszcze po inne adaptacje. Podoba mi się takie ekspresowe przyswajanie tytułów, które ludzkość uznała za coś niesamowitego.
Za komiksy bardzo dziękuję wydawnictwu!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Co u Ciebie?