[13] Mroczny sekret - Libba Bray

Tytuł: Mroczny sekret

Autor: Libba Bray

Seria: Magiczny krąg t.1

Premiera: 23 września 2010 r

Wydawnictwo: Wydawnictwo Dolnośląskie

Format: 135 x 205 mm 

Liczba stron: 368

Dzień czy noc magii tka materię,

Radość i kolor snuje wiernie.

Klątwa jej każe trwać tam biernie 

Serce przebija, szepczą, cierniem,

Gdy spojrzy choć na Camelot.

Nie wie, w czym klątwy tkwi zła treść,

Więc nić swą równo może pleść

I życie bez trosk może wieść

Pani z Shalott.

Tam rzeka snuje się wirami,

Kmieć chodzi obok pół bruzdami,

Wieśniaczek płaszcze z kapturami

Czerwienią wzgórza Camelot.

Przez cały rok w jej lustrze, na dnie,

Co świat odbija, wszystko snadnie

Cieniami się na tafle kładnie.

Czasami wzrok na trakt ten padnie,

Co wiedzie aż do Camelot.

*

Lecz swym arrasem wciąż się cieszy,

Wplatać magiczne sceny spieszy,

Bo w noc samotną nieraz słyszy:

Z ognia, w żałobie idą piesi

Z muzyką hen, do Camelot.

Gdy księżyc świecił nocą błogą,

Kochanków para szła tą drogą,

"Tych cieni oczy znieść nie mogą"

Westchnęła Pani z Shalott.

*

Patrzy wzdłuż brzegów rzeki Pani,

Wzrok jej świat barwi nieszczęściami

Jak jasnowidza spojrzeniami.

Tak, z zasnutymi mgłą oczami,

Patrzyła w stronę Camelot.

A gdy się wreszcie kończył dzień,

Zepchnęła łódź i legła weń. 

Szeroki strumień poniósł hen

Panią z Shalott.

lord Alfred Tennyson Pani z Shalott,

przekł. Piotr W. Cholewa

Tym wierszem rozpoczyna się pierwsza część cyklu Magiczny Krąg - Mroczny sekret.Opowiada on o szesnastoletniej Gemmie Doyle. Poznajemy ją 21 czerwca 1895 roku w dniu jej urodzin, w Bombaju. Datę przywitałam z szerokim uśmiechem, gdyż jest to dzień także moich urodzin. Dziewczyna żyje w czasach epoki wiktoriańskiej, co widać nie bardzo jej odpowiada. Cóż, gdyby miała jakiś wybór. Jej cichym marzeniem jest chodzenie do szkoły w Londynie, na co nie pozwala jej matka. Zdenerwowana dziewczyna ucieka od niej w środku targu, po czym się gubi.Kiedy próbuje odnaleźć rodzicielkę ma wizję. Gdy udaje jej się odnaleźć mamę, jest ona martwa. Tamte czasy to czasy pozorów i gier. Zabójstwo jej matki jest zatuszowane. Zmarła na cholerę, kłamstwo przekazywane z ust do ust. Gdy Gemma trafia do Akademii Spence w Londynie, można by twierdzić, że jej marzenia się spełniły. Jednak dalej męczą ją wizję, tęsknota za matką i poczucie winy. 

W Akademii poznajemy kilka dziewcząt. Ann, stypendystkę. Jest, nie ukrywajmy, brzydką i biedną sierotką . Wszyscy zdają sobie sprawę z tego, iż dużo nie osiągnie. Pippę, piękną i jedyną nadzieję rodziny na spłatę długów. I oczywiście Felicity. Nie jest tak piękna, jak jej przyjaciółka, jednak to z nią wszyscy chcą się przyjaźnić - to jej towarzystwa pragną. A ona jest tego świadoma. Dużo czasu mija, zanim narodzi się między nimi wszystkimi przyjaźń. W końcu wszystkie są tak od siebie odmienne. Razem odkrywają tajemnicę Mary Dowd i Sary Rees-Toome. Ciągle obserwuje je Kartik - chłopiec, który ma chronić ją przed mrocznymi siłami. Nie jest trudno zauważyć, że po pewnym czasie serce Gemmy zaczyna bić szybciej na jego widok. 

Odkrywając Międzyświat rodzi się między nimi prawdziwa przyjaźń - mimo wszystko. Żal mi jedynie Pippy, jednak, żeby wiedzieć dlaczego musicie sami przeczytać. Wszystko pięknie, ładnie. Okładka cudowna. Ale jednak czegoś tutaj brakowało. Nie potrafię stwierdzić czego. Wrażenia po przeczytaniu są... znikome. Ot, kolejna przeczytana książka. Nic wielkiego. Pod koniec zaczęłam się bać tego, co może mnie spotkać dalej, za co wielki plus. Mało autorów potrafi wzbudzić tyle emocji, w końcu to tylko słowa. A jednak nie potrafię dać najwyższej oceny. 

Ogólna ocena: 7/10