[22] Przez burzę ognia - Veronica Rossi

Tytuł: Przez burzę ognia

Autor: Veronica Rossi

Seria: Przez burzę ognia

Premiera: 23 styczeń 2013 

Wydawnictwo: Wydawnictwo Otwarte

Format: 136 x 205 mm
Liczba stron: 368



Dla tych, których kochamy, potrafimy być najokrutniejsi. 

Tak dużo nasłuchałam się o tej książce,  że gdy tylko zobaczyłam ją w bibliotece postanowiłam od razu ją przeczytać.  Nie mogłam pozbyć się wrażenia, że Przez burzę ognia tak bardzo przypomina mi Delirium. Zachęcona tym odkryciem z uśmiechem na twarzy zagłębiałam się w dziwny świat Arii oraz ciężkie życie Perry'ego.

Dziewczyna żyje w Reverie. Jest to bardzo rozwinięty technicznie świat. Oddzielony jest od zwykłej, dzikiej natury kopułą. Życie Arii jest w większości wirtualne. Przebywa w Strefach i jak wszyscy korzysta z Wizjera. Zaraz na samym początku trafiamy razem z nią do zniszczonej kapsuły. Jest z nią jej najlepsza przyjaciółka, Paisley oraz trzech chłopaków - w tym syn konsula, Soren. Obie przyjaciółki niechętnie łamią prawo, jednak robią to by dowiedzieć się, dlaczego łączność z Bliss, gdzie przebywa jej matka, została zerwana. Poznają tam prawdziwą, agresywną naturę Sorena. 

- Popatrz tylko na to brudne... coś - powiedziała Paisley, próbując zetrzeć ze spodni pomarańczowy zaciek. - Nie chce zejść.

- To się nazywa plama. - odparła Aria. 

- Do czego służy?

- Do niczego. Dlatego nie mamy ich w Sferach. 

Peregrine żyje tam, gdzie dla Arii jest koniec świata. Jest Dzikusem, jak nazwałaby go Osadniczka. Został Wykluczony. Dla niego codziennością są wojny, eterowe burze i kanibale. Perry ma dwa wyczulone zmysły - jest Videm, widzi w ciemnościach oraz Scirem, ma węch tak czuły, że czuje nawet zapachy nastrojów.

- Wiesz, ile razy nazwałaś mnie Dzikusem? Myślisz, że chciałem się przyznać, że mam węch lepszy od wilka?

Ich drogi pierwszy raz krzyżują się w owej zniszczonej kapsule, gdzie Perry ratuje życie Arii. Jej przyjaciółka oraz dwóch chłopaków giną. Przeżywa tylko ona i... Soren. Przez to, iż dziewczyna może oskarżyć o wszystko Sorena i ma na to dowody konsul okłamując ją, wywozi ją tam, gdzie jej życie jest zagrożone. Aria, która nigdy nie miała styczności z wirusami ani bakteriami i żyła w sterylnie czystych pomieszczeniach, nagle musi żyć na otwartych przestrzeniach, gdzie każdy oddech może być dla niej śmiertelny.

Od śmierci znów ratuje ją Peregrine. Zawierają układ. Układ, który ma ocalić życie bratankowi chłopaka oraz sprawić, że Aria będzie mogła znów wrócić do domu. 

Bardzo spodobało mi się to, że autorka stworzyła całkiem nowe... gatunki? Nie wiem, jak inaczej to nazwać. Naznaczeni z rozwiniętymi wyjątkowo zmysłami to jak dla mnie nowość. Jeśli ktoś już czytał Delirium Lauren Oliver to może znaleźć tam mnóstwo podobieństw. Tam mamy Alexa, pochodzącego z Dziczy oraz Lenę, żyjąca w nowoczesnym świecie, gdzie miłość jest chorobą. Tutaj jest Perry, żyjący poza kopułą oraz Aria, dziewczyna, dla której dotyk jest czymś obcym i, w pewnym sensie, odrażającym.

Veronica Rossi stworzyła świat pełen tajemnic. Burze eterowe, Wizjery i nawet Sfery. To wszystko jest nowe, niepowtarzalne. I nieprzewidywalne. Czytając nie byłam pewna niczego. Bardzo mi się ta niepewność spodobała. Początkowo zachowanie Arii mnie irytowało. Było w pewnym sensie snobistyczne. Jak gdyby była kimś lepszym.

Jestem w jaskini. Na zewnątrz. Na pewno by ci się tu nie spodobało. Mnie się nie podoba. - Otarła łzy rękawem. - To już druga jaskinia, w której jestem. Śmierdzi zgniłymi jajami. I słychać w niej dziwne dźwięki, jakby coś się wlokło po ziemi. Ale pierwsza jaskinia nie była taka zła. Była mniejsza i cieplejsza niż ta. Możesz to sobie wyobrazić? Mam ulubioną jaskinię. Paisley...  nie jest ze mną najlepiej.

Po pewnym czasie poczułam do niej cień sympatii. Jednak moimi ulubieńcami zostali Perry, Roar i Cinder. Tak to już ze mną jest, że jakoś nie bardzo lubię dziewczyn w książkach. Mimo, że Aria była postacią przyjemną to i tak nie umywa się do postaci męskich. Książkę jednak bardzo, bardzo, bardzo polecam. Nie zawiodłam się na niej i z chęcią przeczytam następną część.

Ogólna ocena: 10/10