Matura 2015, czyli jak zniszczyć sobie życie w pięć dni.

Matura jest egzaminem, którego ominięcie nie przyniesie nic dobrego. Wszyscy podchodzą do niego z obawą, że nie zdadzą, co jednak nie sprawia, że uczą się więcej. Z doświadczenia wiem, że będąc w gimnazjum i zaczynając liceum czy technikum wydaje się, że jeszcze dużo czasu i naprawdę nie ma co się martwić. Kiedy więc minęły te ostatnie trzy lata? Nie mam pojęcia. 

Kiedy obudziłam się w poniedziałek byłam pewna, że to jakiś chory sen. Ja już mam pisać maturę? Przecież dopiero co szłam do liceum. Miałam jakieś dziwne wrażenie, że nie to jest niemożliwe, więc nie traktowałam tego zbyt poważnie - co więcej nawet się wyspałam pierwszego dnia. Po raz pierwszy od dawna. Zjadłam śniadanie, wskoczyłam w nową bluzkę w literki - kupioną specjalnie na matury z polskiego, wzięłam dowód, cztery czarne długopisy i bez grama stresu ruszyłam do szkoły. 

Z polskim nie mam żadnych problemów, więc chyba bardziej przerażało mnie kodowanie arkusza, niż sam test. Po otworzeniu stwierdziłam, że wybrane przez CKE teksty na czytanie ze zrozumieniem są najzwyczajniej w świecie dziwne. Szukanie w nich odpowiedzi na pytania, jeszcze dziwniejsze, nie było za łatwe, jednak myślę, że nikomu nie powinno sprawić to zbyt dużych problemów. Najgorszym zadaniem był osławiony już tekst Mickiewicza. O tym, że to jednak Mickiewicz dowiedziałam się oczywiście po fakcie. Powiedzcie mi: jak można dać fragment epilogu - taki ni w pięć, ni w dziewięć - i kazać napisać z czego pochodzi i kto to napisał? 

Wszyscy wiedzą, że Mickiewicz (grr) pisał trzynastozgłoskowcem. WSZYSCY. Liczę te głoski i liczę. Nie ma trzynastu, jest jedenaście. To nie Pan Tadeusz. Kropka. Kochanowski? Możliwe. Nie przyszło mi nawet do głowy, że ten autor epilog swojej epopei narodowej napisał inaczej. Ktoś wiedział? 

Rozprawka? Po raz kolejny Lalka. Większość próbnych, które pisaliśmy zawierała właśnie ten tekst. Prawdopodobieństwo, że akurat go dadzą było bardzo małe. A jednak. Z jednej strony się ucieszyłam (nie Dziady!) z drugiej... Nie jestem jakoś bardzo fanką Prusa. Drugi tematem był oczywiście wiersz i oczywiście nawet nie rozważałam opcji jego interpretacji. Słowa co miał na myśli autor to mój koszmar. Pytanie o wolę człowieka i siły wyższe w pierwszym temacie nie było trudne, więc zabrałam się do pisania. Wszystko to zajęło mi może ponad godzinę i mimo, że czuję, że w rozprawce nie ma spójności... Nie poszło źle.

Dzień drugi. Matematyka. Nic trudnego dla mat-fiza. Mimo to spodziewałam się, że będzie kosztowała mnie trochę wysiłku. Jak wielkie było moje zdziwienie jak okazało się, że bardzo trudno będzie tej matematyki... nie zdać. Żadne zadanie nie sprawiło mi trudności i po godzinie mogłam już sobie spokojnie siedzieć na ławce przed szkołą i czekać na kolejnych maturzystów. Inni z profili matematycznych byli również zdziwieni poziomem matury, jak humaniści rozpaczali. Według mnie tę maturę spokojnie można było zdać po gimnazjum - nie było tam nic takiego.

Trzeci dzień był dla mnie najgorszy. Poskąpiono mi talentu do języków, więc trochę się obawiałam. Mimo to nie denerwowałam się ani trochę i spokojnie do tego podeszłam. Cała matura również zajęła mi trochę ponad godzinę i byłam zadowolona z wyniku. Sprawdzając odpowiedzi w internecie z zamkniętych mam 30 poprawnych na 40. Więcej mnie nie obchodzi. Zdałam. Ten egzamin również spokojnie można było zdać po gimnazjum. Osobiście miałam jedną godzinę angielskiego w tygodniu i bardzo rzadko na nim bywałam. Nie potrzeba było zbyt dużo wiedzy, by zdać. Cały internet też tak uważa.

To był koniec obowiązkowych matur pisemnych. Teraz pozostały tylko rozszerzenia. W czwartek polski, w piątek matematyka. Na studia najbardziej potrzebuję właśnie rozszerzonego polskiego, jednak mam w sobie za dużo wiary w siebie, więc nie bałam się ani trochę. Miałam nadzieję, że dostanę jakiś temat, który przypadnie mi do gustu i będę pisać i pisać. Nie myślałam nawet o interpretacji porównawczej - to nie dla mnie. Kiedy zobaczyłam tekst Umberto Eco miałam ochotę krzyczeć. Sam tytuł, Historia piękna, mi się nie spodobał. Polecenie było bardzo ogólne: co przekazuje autor, ustosunkuj się do tego. Trudne. Teoretycznie można pisać o wszystkim. Jednak czy w praktyce egzaminatorzy uznają to wszystko? 

Mimo dziwnego tematu szybko złapałam swój rytm i trochę po godzinie wyszłam, zostawiając za sobą kilkaset słów. Widziałam, że inni mieli problemy ze znalezieniem sobie tezy i kiedy wychodziłam, niektórzy dopiero zaczynali. Czasami żałuję, że nie potrafię się zastanawiać nad tym, co piszę. Teraz zmieniłabym to, co zawarłam w tym eseju. Napadły mnie wątpliwości. Szkoda, że nie będzie tak dobrze, jak bym chciała.

No i ostatni dzień. Dzień, dzięki któremu powstał ten wpis. Rozszerzona matematyka. Jak na osobę z profilu matematycznego przystało podeszłam do tego egzaminu z dość dużą wiarą w siebie. Przecież te trzy lata po kilka godzin matematyki tygodniowo na pewno przyniosły jakieś efekty i większość zadań powinnam umieć zrobić. CKE uznało jednak, że skoro mamy tyle godzin tego przedmiotu tygodniowego tu umiemy robić bardzo dużo zadań i bardzo szybko. Szesnaście zadań, w tym pięć zamkniętych? Niby nic. Siedem pierwszych nie było jakoś specjalnie trudnych. Z tego co widzę mam je dobrze. Gorzej z kolejnymi, szczególnie tymi na udowodnij. Moim zdaniem CKE dało za trudne zadania, jak na 180 minut. To była pierwsza matura na której siedziałam do samego końca. Nie zrobiłam kilku zadań, kilka na pewno źle mi wyszło. Jeśli Centralna Komisja na kimś to testowała, to chyba na studentach na trzecim roku AGH. Pozdrawiam. 

Nie wiem, czy chociaż jedna osoba jest zadowolona z tego, jak napisała. Osobiście wybieram się na edytorstwo (ha ha), jednak widzę już, że przez polski rozszerzony nie mam na to szans, a na mish również nie mam szans. Tak więc po raz kolejny dziękuję CKE za to, że uważa nasz rocznik za tak inteligentny, że dowaliła takie zadania. 

Teraz tylko zostało mi już najgorsze. Ustne. Poprzednie roczniki z prezentacją z języka polskiego mają bardzo dobrze. Boję się, że wylosuje coś, o czym nie będę miała zielonego pojęcia. Przeraża mnie jednak bardziej angielski, który chcę po prostu zdać na 30% i naprawdę nie potrzebuję więcej. W poniedziałek i w środę muszę przetrwać. To będą najgorsze pół godzinne odpowiedzi w moim życiu. Gorzej będzie, jak nie zdam.

Pozostaje mi tylko zapytać Was, czy pisaliście maturę i jak Wam poszło? Panikujecie przed ustnymi tak bardzo, jak ja? Pojęcia nie mam jak sobie poradzę. Im bliżej ustnych tym bardziej trzęsą mi się ręce. Powodzenia na maturach w przyszłym tygodniu. Damy radę, prawda?