The Way of Kings // chinese edition

Pamiętacie jak jakiś czas temu pisząc o okładkach Drogi królów zakochałam się w chińskiej, autorstwa Jian Guo? Minęło trochę czasu i dzięki pewnej osobie mogę się ogłosić dumną właścicielką chińskiego wydania. Podróż z Chin do Anglii a później z Anglii do Polski odcisnęła na niej swoje piętno, jednak i tak jestem niesamowicie szczęśliwa. Wydawcy z Chin pokazali, na co ich stać. Ciekawa jestem, czy wszystkie książki wydane tam są tak dopieszczone i różnią się bardzo od tych z całego świata. Mam nadzieję, że uda mi się kiedyś przekonać, bo w kolekcji brakuje mi jeszcze Sherlocka Holmesa po chińsku. Ciekawa jestem też bardzo włoskiego wydania The Way of Kings z prostego powodu. Dlaczego w przeciętnej włoskiej księgarni kosztuje one... 100 euro? Jeśli kiedyś będę miała nadmiar pieniążków możecie być pewni, że to sprawdzę.

Objętość Drogi królów jest nam wszystkim doskonale znana, a wydawnictwo rozwiązało ten problem dzieląc książkę na trzy części, które zamknięte zostały w jednej, papierowej, obwolucie. Grafika stworzona przez Jian Guo zapiera dech w piersi i od razu mogę powiedzieć Wam, że jest to najładniejsza ilustracja dotycząca The Way of Kings, jaka istnieje. Mimo, że owa obwoluta nic nie urywa swoją jakością i ledwo przetrwała długą podróż to jestem w stanie wybaczyć to wydawcy. Koniec końców nie jest łatwo wydać dobrze tak grubą książkę. Widać to po polskim wydaniu, które już po jednym czytaniu rozsypuje się w rękach.

Okładka każdego z trzech tomów wygląda tak samo. Różnią się one od siebie jedynie kolorem, co troszkę mnie rozczarowało, jednak po dłuższym zastanowieniu lepszy taki prosty wygląd, niż wszystko na raz. Jak to mówią co za dużo to nie zdrowo, a ilustracja idealnie pasuje do obwoluty. Żałuję, że wydawnictwo MAG nie wpadło na taki sam pomysł. Zawsze to książka przyjemniejsza w odbiorze. No i nie musielibyśmy drżeć ze strachu przy braniu Drogi królów do ręki. Gwarantuje, że to chińskie wydanie za cholerę się nie rozleci. Z tym polskim to już może być różnie...

Minimalizm tego wydania mocno mnie urzekł i jestem cholernie dumna z tego, że stoi u mnie na półce. Posiadanie go zaostrzyło mi jednak tylko apetyt na więcej i... czy wybiera się z Was ktoś do Japonii może, gdzieś niedługo?

Zbyt kolorowo być nie może i wnętrze jest zdecydowanie uboższe w ilustracje niż to polskie. A przynajmniej takie wrażenie odniosłam pobieżnie przeglądając jeden z tomików. Być może było to tylko złudzenie optyczne, spowodowane podziałem Drogi królów na części. Bardzo ciekawa jestem też jak to jest z przekładem z oryginału na chiński, ale tego raczej nigdy się nie dowiem, chyba, że ktoś z Was włada biegle tym językiem i chciałby sobie kawałek przeczytać i dać znać? Z moim brakiem talentów do języków obcych nie mam co liczyć na to, że przyswoję sobie ot tak chiński. A szkoda, że marny ze mnie poliglota, gdyż w planach mam uzbierać sporą kolekcję wydań Sandersona. Co mi przypomina, że mam na półce jeszcze angielską wersję Z mgły zrodzonego...

Do książki dołączone były też cztery karteczki, przedstawiające dobrze nam znane ilustracje z Drogi królów. Doskonałe z nich zakładki i to kolejny plus chińskiego wydania. Jeśli macie taką możliwość i też jesteście kolekcjonerami różnych wydań książek to koniecznie zaopatrzcie się w to. Jest naprawdę niezwykłe. Teraz moim celem jest edycja rosyjska, gdyż włoską mam na wyciągnięcie ręki. Przecież nie mogę kupić tej tańszej wersji, za 30 euro, skoro nurtuje mnie ta trzy razy droższa...