Uwielbiam momenty, gdy książka - po której nie spodziewam się niczego specjalnego - wciąga mnie i zachwyca bez reszty. Często decydując się na lekturę nie znam nawet opisu i zdaję się całkowicie na moją intuicję. Sama nie wiem, co zwróciło moją uwagę w przypadku Po godzinach na Milagro Street, ale gdy już się zabrałam za czytanie... nie mogłam się oderwać.
Alex Torres, żywiołowa barmanka o wybuchowym charakterze, rzuca pracę w Chicago i wraca do rodzinnej miejscowości. Zamierza wraz z siostrami odkupić rodzinny bar od starzejącej się babci, a tym samym zapewnić jej wsparcie finansowe i spokojną emeryturę. Jednocześnie Alex ma ambitne plany związane z tchnięciem w to miejsce nowego życia – pragnie przemienić je w atrakcyjny lokal przynoszący zyski, w którym mogłaby wreszcie zawodowo rozwinąć skrzydła.
Jeremiah Post to przystojny, ale spokojny i powściągliwy profesor pracujący na uniwersytecie. Mężczyzna nigdy nie był blisko z własną bogatą, ale dysfunkcyjną rodziną. Kiedy wprowadzał się do mieszkania nad barem należącym do Torresów, nawet nie przypuszczał, że to właśnie tu odnajdzie swoje miejsce na ziemi. Uroczy i dobrze wychowany profesor z miejsca podbił serca gospodyni i jej krewnych i stał się przybranym członkiem rodziny.
Ze względu na historyczną wartość budynku Jeremiah chce odkupić lokal od babci Alex i przekształcić go w muzeum dokumentujące historię latynoskiej społeczności. Nagły przyjazd Alex rujnuje jednak jego plany. Mężczyzna nie wierzy, że kobieta ma na sercu dobro swojej rodziny i lokalnej społeczności.
Zmuszona do zamieszkania pod jednym dachem para rozpoczyna zajadłą rywalizację. Pragnąć chronić Torresów, Jeremiah przeciwstawia się charyzmatycznej barmance. Kiedy jednak dawny wróg Alex okaże się trzecim kupcem, który nie przyjmie do wiadomości odmowy, Alex i Jeremiah połączą siły – i swoje zupełnie odmienne talenty – by ocalić swój dom.
Alex jest bardzo specyficzną bohaterką. Żywiołowa, pewna siebie. Nie byłam przygotowana na to, jak rozpoczyna się ta historia, ale ucieszyłam się, że główna postać damska nie jest szczupłą, białą blondynką, która zastanawia się setki razy nad każdym swoim krokiem. Uwielbiam meksykańską kulturę i cieszyłam się jak głupia wszystkimi informacjami na tym temat. Alex ma dużo wad, które wylewają się z niej jak tsunami. Ma sporo pozytywnych cech, ale dla równowagi pojawia się sporo narcystycznych zachowań.
Jeremiah za to jest postacią tego typu, za którymi nie przepadam. Okazało się jednak, że bardzo go polubiłam, a autorka potrafi tworzyć bohaterów niesamowicie realistycznych. Nie odniosłam wrażenia, że ich cechy są zbyt wyidealizowane, nierzeczywiste. Ostatnio zmienił się mój gust czytelniczy i unikam jak mogę opowieści o nastolatkach i szkolnych historiach. Spodobał mi się charakter Jeremiaha, jego podejście do życia. Zdecydowanie świetna, zwracająca na siebie męska osoba - mimo swojej ciapowatości i słodkości. Nie ma tutaj stereotypowego mięśniaka, który rzuca wszystkim wyniosłe spojrzenia i oczekujemy jego zmiany.
Historia z Po godzinach na Milagro Street jest bardzo wciągająca. Tajemnica, duchy, meksykańskie tradycje, poszukiwanie skarbów. Jest to tylko połowa powodów, dla których warto sięgnąć po tę książkę. Romans tutaj też jest nietypowy i zaczyna się... wybuchowo. Przyznam, że uśmiechałam się ciągle podczas czytania.
Równocześnie autorka porusza bardzo ważny temat, jaką jest rasizm i historia czarnych w Ameryce. Dzięki temu fabuła nabiera głębszego znaczenia i zwraca uwagę na kiepską sytuację mniejszości etnicznych. Nie rozumiem w ogóle wykluczania kogoś tylko ze względu na kolor skóry i podczas wczuwania się w sytuację Alex poczułam się bardzo nieprzyjemnie. Rasizm to okrutne zjawisko, które w ogóle nie powinno mieć miejsca. Brr.
Jestem zadowolona - bardzo! - z lektury i zdecydowanie Wam polecam Po godzinach na Milagro Street.
★★★★★★★★★☆
Po godzinach na Milagro Street // Angelina M. Lopez // 26 lipca 2023 // 424 strony // wydawnictwo Kobiece
Za książkę dziękuję TaniaKsiazka.pl
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Co u Ciebie?