KRÓTKO I NA TEMAT: Sherlock Holmes. Przebudzenie

Nigdy nie sądziłam, że przyjdzie ten dzień, jednak mam dla Was dzisiaj recenzję gry. Natknęłam się na nią robiąc z chłopakiem zakupy. Z racji tego, że ja uwielbiam Sherlocka, a on o tym wie - kupiliśmy ją. Po dłuższych problemach z instalacją zaczęliśmy grać. Byłam bardzo zaintrygowana tym, co tam zastanę. Biorąc pod uwagę tytuł i okładkę trochę się bałam - gry komputerowe przerażają mnie równie mocno, jak horrory.

Pierwszym, co rzuca się w oczy jest fakt, że grając, patrzymy z perspektywy Sherlocka, ewentualnie Watsona. Wcielamy się w rolę jednego z nich i patrzymy ich oczami. Jest to dość często spotykany zabieg. Gra polega głównie na takiej zasadzie, iż musimy odnaleźć wszystkie wskazówki w danym miejscu, połączyć je w całość i wyruszyć dalej. Grę zaczynamy w momencie, gdy detektyw wszech czasów przyjmuje sprawę zaginięcia młodego mężczyzny. Od samego początku widać, że związana z tą sprawą jest jakaś sekta - dowodów jest mnóstwo. Sugeruje to, że nie będzie łatwo odkryć, o co do końca chodzi. Opuszczamy London i trafiamy do miejsc mało przyjemnych, takich jak, na przykład, ośrodek dla obłąkanych.

Fabuła nie jest łatwa. Wielokrotnie musieliśmy korzystać z internetowego poradnika, gdyż po prostu utknęliśmy w ciemnych zaułkach i podziemiach. Wszystko jest bardzo klimatyczne - od razu czuć aurę miejsc, do których trafiliśmy. Mimo to grafika pozostawia trochę do życzenia, gdyż niektóre miejsca wyglądają dosyć sztucznie. Zbyt duża ilość krwi i trupów, na które natykałam się tylko ja, mnie przeraziła. Zdawałam sobie sprawę z tego, że to wszystko jest nieprawdziwe, ale mnóstwo razy oddawałam dowodzenie w ręce Dawida. Jestem tak strachliwa, że aż wstyd. Może gdybym przed grą przeczytała książkę Myśl jak Sherlock Holmes poradnik byłby niepotrzebny.

Gra jest dosyć krótka - przeszliśmy ją w jakieś trzy dni. Biorąc pod uwagę cenę - jakość jest naprawdę dobra, podobnie ilość zagadek, które nie są robione na siłę, tylko idealnie wpasowane w realia. Podobało mi się to, że przeprowadzaliśmy nawet analizy chemiczne razem z Sherlockiem, którego wygląd troszkę mnie irytował. Dajcie mi Benedicta Cumberbatcha, on jest jedynym i prawdziwym Sherlockiem. Tak czy inaczej grę polecam - sami mamy zamiar zaopatrzyć się jeszcze w inne części. 

Nasza ocena: 3,5/5

Jeśli znacie gry, które polegają na rozwiązywaniu zagadek, na takiej zasadzie, jak w Sherlocku, to bardzo Was proszę o informację - wciągnęłam się i teraz zdecydowanie bym w coś pograła. Mam nadzieję, że taka krótka recenzja zachęciła Was do zagrania w tą, naprawdę niedrogą!, grę.