KRÓTKO I NA TEMAT: Sherlock i Upiorna Panna Młoda

Jak wiecie jestem ogromną fanką Sherlocka, co przekłada się na miłość do serialu o tym samym tytule. Nie mogę doczekać się czwartego sezonu, ale twórcy postanowili umilić nam czekanie i stworzyli świąteczny odcinek świąteczny, gdzie wracamy do prawdziwych czasów Sherlocka Holmesa. Trochę się tego obawiałam, bo kocham Sherlocka z powodu tego, że dzieje się we współczesnych czasach, dlatego też podeszłam do Sherlocka i Upiornej Panny Młodej z lekką dawką sceptycyzmu. Wystarczyło jednak, by na ekranie pojawiła się twarz Benedicta Cumberbatcha i wiedziałam, że na pewno będzie to cudownie spędzone półtora godziny.

Nie wiem, jak scenarzysta i reżyser to robią, jednak tworzą razem coś wspaniałego. Kadry z tego odcinka są świetne. Od razu przywodzą na myśl czasów, kiedy tworzył Doyle. Postać serialowego Sherlocka została tak zmodyfikowana, że idealnie wpasowała się w tamten okres. Podobnie z pozostałymi bohaterami. Pani Hudson, Mary i oczywiście Watsonem, którego znów mamy nieprzyjemność oglądać z zapuszczonymi wąsami. Pojawiają się też postaci, których się zdecydowanie nie spodziewałam. Razem stworzyło to taki miszmasz, że do tej pory nie poukładałam sobie wszystkiego w głowie i mam ochotę pooglądać Sherlocka i Upiorną Pannę Młodą jeszcze raz.

Byłam zaskoczona tym, jak twórcy stworzyli ten odcinek. Nie spodziewałam się, że pojawi się w nim pewnego rodzaju zabieg, którego Wam nie zdradzę. Dzięki temu odetchnęłam z niejaką ulgą i poczułam się, jakbym dostała dawkę długo wyczekiwanego narkotyku. Żałuję, że jeszcze kilka miesięcy do czwartego sezonu, bo już nie mogę wytrzymać. Poczucie humoru w tej historii zwala z nóg podobnie, jak w trzech pierwszych sezonach, tak więc oglądanie Sherlocka i Upiornej Panny Młodej jest jeszcze bardziej przyjemne. 

Przyznam, że pojawiały się momenty, które mnie lekko przerażały. Upiorna Panna Młoda została zagrana tak doskonale, że przechodziły mnie ciarki, gdy tylko się pojawiała. Nie powinno mnie to dziwić, gdyż znam już możliwości tego serialu i rzadko pojawia się taki, który tak bardzo mnie wciąga. Lucifer może zbliżać się do tego poziomu, jednak trudno mi to stwierdzić po jednym odcinku, nieważne jak dobrym. Wiem już, że następny sezon Sherlocka nie zawiedzie i jeszcze gorliwiej na niego czekam. 

Nie wiem, czy jest sens oglądać ten odcinek specjalny nie znając wcześniejszych sezonów. Początkowo myślałam, że będzie to jakby osobny epizod. Teraz jednak mam niemałe wątpliwości. Zapewne mało jest osób, które jeszcze serialu nie widziały, więc nie powinny obawiać się Sherlocka i Upiornej Panny Młodej. Reszcie jednak polecam najpierw pochłonąć wcześniejsze odcinki. Na pewno nie będzie to zbyt dużym wyzwaniem z Waszej strony. Pokochajcie Benedicta Cumberbatcha jako Sherlocka i Martina Freemana jako Watsona.