[324] Gregor i Niedokończona Przepowiednia - Suzanne Collins

Tytuł: Gregor i Niedokończona Przepowiednia

Tytuł oryginału: Gregor the Olevander

Autor: Suzanne Collins

Tłumaczenie: Dorota Dziewońska

Seria: Kroniki Podziemia

Tom: 1

Data wydania: 08 kwiecień 2015

Liczba stron: 368

Wydawnictwo: IUVI

Cena na okładce: 34,90

Jeśli jesteście ze mną już jakiś czas z pewnością wiecie, że nie jestem fanką Igrzysk Śmierci, Suzanne Collins. Co więc sprawiło, że skusiłam się na inną książkę tej autorki? Fakt, że seria Kroniki Podziemia nie jest tak popularna, że widzę ją praktycznie wszędzie oraz ciekawość - chciałam dać pani Collins kolejną szansę. Cieszę się, że się na to zdecydowałam. Przeżyłam taką przygodę, jak w czasach dzieciństwa, gdy czytałam wyłącznie pozycje tego typu. Nie sądziłam, że jeszcze jestem w stanie poczuć coś takiego. 

Gregor nie jest zbyt zadowolony tym, że musi wakacje spędzić z dwuletnią siostrzyczką i babcią. Mama musi pracować, a ktoś musi zająć się pozostałymi domownikami. Odkąd tato zniknął ponad dwa lata temu... Ale o tym chłopiec nie chce myśleć. Ciągle ma nadzieję, że rodzic wróci i znowu będzie mógł być szczęśliwy. Nikt nie wie, co stało się z mężczyzną - ludzie sugerują, że po prostu uciekł i ich zostawił, jednak żadne z nich w to nie wierzy.

Kiedy pewnego dnia robił pranie stało się coś dziwnego. Jego malutka siostra została wciągnięta przez kratkę wentylacyjną. By ją ratować skoczył za nią. Gdy trafiają do Podziemia Gregor jest przerażony. Botka nie boi się niczego, gdyż jest za mała, by wierzyć w zło. Zostają znalezieni przez olbrzymie karaluchy, które prowadzą ich do Regalii, miasta, gdzie mieszkają ludzie.Wszyscy myślą, że dzięki niemu Niedokończona Przepowiednia się spełni. Kiedy dowiaduje się jednak, że jego ojciec jest przetrzymywany przez olbrzymie szczury podejmuje decyzje - chce go uratować, więc pomoże Podziemnym spełnić przepowiednię, w którą sam za bardzo nie wierzy. Razem z Botką poznaje zasady i podział sił w Podziemiach na własnej skórze. Mimo młodego wieku nie ma zamiaru się poddać.

Brzmi jak pozycja dla dzieci, prawda? Dodajmy do tego, że główny bohater ma jakieś jedenaście lat i zmuszony jest, równocześnie opiekując się dwulatką!, spełnić tajemniczą przepowiednię, a od razu widać, że młodzi bardzo dobrze będą bawić się podczas lektury. Nawet nie spodziewałam się, że ja również. Na pierwszy rzut oka seria skojarzyła mi się z cyklem Tunele, Gordona i Williamsa. Zachwycałam się tamtymi książkami kilka lat temu, gdy kończyłam podstawówkę. Zdziwiłam się, że książka Gregor i Niedokończona Przepowiednia tak mocno mnie wciągnęła, a do tego tak niesamowicie mocno mi się podobała. Dzięki niej powróciłam do dzieciństwa i tych momentów, w których nie reagowałam na otoczenie wciągnięta w historię.

Podoba mi się bardzo świat, który stworzyła Suzanne Collins. Pokochałam nietoperze oraz, co dziwne, karaluchy. Te dwie rasy, tak różne od tych, które my znamy, okazały się mieć ogromne serca. Płakałam jak dziecko, kiedy któremuś z nich działa się krzywda - szczególnie jeden moment wycisnął ze mnie wszystkie łzy, jakie mi jeszcze zostały. Tego się już w ogóle nie spodziewałam. Gregor również okazał się być inną osobą, niż ta, której oczekiwałam. Cieszy mnie to, gdyż odmienność ta była na plus. Jego siostrzyczka podbiła nie tylko serca pełzaczy, ale i moje. Drżałam o jej bezpieczeństwo i w każdym groźnym momencie wstrzymywałam oddech. Nie sądziłam, że w moim wieku mogę jeszcze tak mocno przeżywać jakąś książkę. 

Seria przeznaczona jest dla młodszych, co widać choćby po języku, którym posługuje się autorka. Jest on prosty i zrozumiały. Sprawia to, że wszystko czyta się dużo szybciej, a przy tym płynniej, niż gdyby pojawiały się skomplikowane zwroty. Dodatkowo świat, który stworzyła, jest zrozumiały i nie trzeba za dużo czasu, by zrozumieć, jak funkcjonuje Podziemie i poczuć się w nim swobodnie.

Powinnam zacząć od tego, że jest to debiut autorki, co nieco mnie zaskoczyło. Skoro Igrzyska Śmierci zyskały taką popularność, dlaczego nie jest głośno o Kronikach Podziemia? Według mnie biją na głowę słynną serię Suzanne Collins. Wiem, że nie powinnam porównywać tych dwóch cykli ze względu na to, że są przeznaczone dla różnych grup wiekowych, jestem jednak zdania, że pozycja Gregor i Niedokończona Przepowiednia dużo bardziej mnie wciągnęła niż Igrzyska. I nie chodzi tu o to, że nie lubię dystopii, a wolę książki dla młodszych. Dystopie przyjmuję z otwartymi ramionami - może ze mną jest coś nie tak, że nie rozumiem fenomenu drugiej serii autorki. Jak na razie zostanę przy Kronikach Podziemia. Mam nadzieję, że się nimi nie znudzę, wszak seria ma pięć tomów. Wydaje mi się jednak, że przy tym tempie czytania - może mi być ich za mało.

Nie sugerujcie się nazwiskiem Suzanne Collins na okładce. Nawet jeśli uwielbiacie jej styl musicie wiedzieć, że jest to coś całkiem innego. W moim przypadku okazało się to być kluczem do sukcesu. Kocham już tę serię i na pewno chwycę za kontynuację, gdy tylko się pojawi. Dzięki niej powróciłam do dzieciństwa i czasu, gdy książki tego typu dawały mi najwięcej radości. Trudno mi teraz uwierzyć, że jedna autorka była w stanie stworzyć dwa, tak całkiem odmienne, światy. Rzadko mam okazję czytać tak wspaniałe debiuty. Nie ważne ile macie lat - jeśli jesteście w stanie przestać oczekiwać po Gregorze tego, co po Igrzyskach Śmierci to gwarantuje Wam, że przeżyjecie niesamowitą przygodę i Wasze życie na powierzchni nie będzie już takie same.

Ogólna ocena: 08/10 (rewelacyjna)

Za możliwość przeczytania bardzo dziękuję wydawnictwu IUVI!