[38] Dom na krańcu czasu - Jeanette Winterson

Tytuł: Dom na krańcu czasu

Autor: Jeanette Winterson

Seria: brak ( chyba )

Premiera: 09 czerwca 2008 r.

Wydawnictwo: Społeczny Instytut Wydawniczy Znak

Format: 136 x 205 mm

Liczba stron: 216

A myślałam, że nic nie jest dla mnie problemem, jeśli chodzi o pisanie. A tutaj się okazało, że się myliłam. Nie mam pojęcia, co mogę o tej książce napisać. Opowiada ona o Silver, pewnej dziewięciolatce, która zmuszona jest szukać Czasomierza - zegara, który daje władzę nad Czasem. Nie tylko ona go poszukuje - ma również wrogów, którzy w jej wieku są doprawdy przerażający. Ma również ludzi, którzy chętnie by jej pomogli. 

Całą tą historię mogę szczerze polecić wszystkim, którzy mają mniej niż trzynaście lat. Jest przewidywalna, chociaż są fragmenty interesujące, jak dla mnie nawet nudna. Mimo tak małej ilości stron czytanie jej zajęło mi bardzo dużo czasu. Nie powiem, że nie znalazłam tam nic dla siebie. Tornada Czasu, fizyka cząsteczkowa... To wszystko bardzo mnie zainteresowało. Jednak nie byłam ciekawa zakończenia, bez żalu mogłabym porzucić czytanie i zabrać się za coś ciekawszego. Ale mocno trzymając się zasady, iż każdą książkę, którą mam zamiar zrecenzować muszę skończyć, zacisnęłam zęby i wymęczyłam zakończenie.  Czytałam mnóstwo pozytywnych recenzji na temat owej pozycji, co mnie do niej zachęciło. Jednak jak widać książka nie dla mnie. 

Czegoś mi tutaj brakło. Może to po prostu książka nie w moim stylu albo coś. Nie wiem. Pewnie gdybym była młodsza, bardziej by mnie urzekły przygody dziewięciolatki. Muszę przyznać, iż mimo królika ciotki Silver żadna z postaci nie przypadła mi do gustu. Plusem jest fakt, iż żadna z nich nie jest identyczna, każda żyje swoim życiem, czuje, ma przeszłość. Można łatwo wyobrazić sobie, iż istnieję one naprawdę. 

Bardzo trudno mi napisać coś o tej książce. Praktycznie nie było w niej nic, co by mnie mogło zachwycić. Praktycznie. Bo jak wspomniałam, miała ona swoje małe plusiki. Czarne dziury, teorie czasu... To było ciekawe. Ja na miejscu Jeanette Winterson dałabym starszą główną bohaterkę. Łatwiej jest wczuć się w historię kogoś o podobnych problemach a co ważniejsze zbliżonych wiekiem. 

Zawiodłam się na sobie. Ta recenzja jest niespójna, jest w niej wszystko i nic. Pewnie będziecie krzywić się straszliwie czytając każde słowo, jednak... ta książka mnie przerosła.

Ogólna ocena: 03/10

Miałam ją ocenić na 02, jednak uznałam, że nie jestem odpowiednią wiekiem czytelniczką tej książki, więc dodałam jej ocenę wyżej.