Po lekturze Igrzysk Śmierci nie pałałam jakąś ogromną miłością do tej autorki. Można nawet rzec, że otwarcie okazywałam niechęć jej, bardzo wychwalanej, serii. Natknęłam się jednak na Gregora i Niedokończoną Przepowiednię. Postanowiłam sprawdzić, czy Suzanne Collins zachwyci mnie w innym wydaniu. Okazało się, iż Kroniki Podziemia to cudowna seria, którą pokochałam od samego początku. Nie mogłam się doczekać kontynuacji, aż tu nagle spadła mi z nieba, i to przed premierą.
Gregor po powrocie do domu stara się zapomnieć o tym, co przeżył na dole, w Podziemiu. Ojciec nadal choruje i nie pomagają żadne leki, więc chłopiec musi pogodzić się z rzeczywistością. Chory tato nie może pracować, więc z pieniędzmi jest równie krucho jak było, a nawet jeszcze bardziej, gdyż pojawił się kolejny żołądek do nakarmienia.
Dorabia pomagając sąsiadce, która wcześniej bardzo go irytowała, ale dzięki niej ma w co się ubrać i przynosi do domu więcej jedzenia. Pewnego zimowego dnia postanowił sprawić siostrze przyjemność i zabrać ją na sanki. Nie wie jednak, że nie będzie mu pisane wrócić z dziewczynką do domu. Kolejna przepowiednia czyha za rogiem, a porwanie siostrzyczki ma sprowadzić Gregora do Podziemi, by po raz kolejny spełnił to, co mu pisane.
W momencie, gdy stawką jest życie Botki, którą szczury chcą zabić, by przepowiednia nie doszła do skutku, chłopiec nie ma wyboru. Po raz drugi rzuca się w wir przygody, razem z dwuletnią siostrzyczką, nietoperzem Aresem, pełzaczem Tempem oraz nowymi przyjaciółmi, którzy zostali wyznaczeni mu do pomocy. Musi zabić jedynego białego szczura, Mortifera, zanim będzie za późno i przyniesie on zagładę Podziemiu. Niektóre decyzje, które będzie musiał podjąć zrzucą mu na barki szalę odpowiedzialności, która może złamać każdego - szczególnie młodego chłopca.
Biorąc pod uwagę drugi tom i nazwę trzeciego już wiem, że cała ta seria będzie polegać na spełnianiu przez Gregora wszelakich przepowiedni Podziemia. Nie przeszkadza mi to jednak. Te książki czyta się tak szybko i przyjemnie, że mogę czytać i czytać o przygodach, które dzieją się pod Nowym Jorkiem. Z tego co się orientuje seria zawiera pięć tomów i trochę żałuję, że nie więcej. Z chęcią będę towarzyszyć Gregorowi w jego misji, która ma uratować Podziemie.
Kiedy dziecię martwe, wojownik bez mocy,W jego sercu pustka, w duszy otchłań nocy.
Podoba mi się to, że oprócz ilości przygód autorka zawarła także kilka innych tematów. Gregor nie pochodzi z bogatej rodziny i musi dźwigać na barkach odpowiedzialność najstarszego syna - pomagać we wszystkich obowiązkach, dorabiać i zajmować się młodszymi siostrami, starszą babcią i chorym ojcem. Tym, co odróżnia tę książkę od masy innych młodzieżówek jest fakt, że chłopiec nie ukrywa przed swoją familią tego, co przeszedł. Jest to doskonały przykład dobrych relacji rodzicielskich, o które dosyć trudno w dzisiejszych czasach.
Przygody Gregora są pełne niebezpieczeństw, które przeraziłyby niejednego dorosłego. Towarzyszy mu jednak przyjaźń ludzi dookoła. Mogłoby się wydawać, że to chłopiec ciągle pomaga Podziemiu przetrwać i nie dostaje nic w zamian, jednak to nieprawda. Zawsze czeka na niego jakaś nagroda dająca poczucie szczęścia. Suzanne Collins udało się stworzyć serię, która przemówiła do mnie i którą pokochałam. Nie są to te, wszystkim znane, Igrzyska Śmierci, tylko ten niepozorny cykl dla młodszych. Pochłonęłam Gregora i Przepowiednię Zagłady w dwie godziny i dalej mi mało. Nie wiem, na kiedy planowana jest premiera trzeciego tomu, jednak czuję, że trudno mi będzie wytrzymać. Koniec końców... Nie było jeszcze premiery tej części!
Niezaprzeczalnym faktem jest to, że ta książka jest cudownie wydana. Większa czcionka ułatwia szybkie czytanie i pomoże młodszym, kiedy będą pochłaniać tę serię. Okładka też jest cudowna, a oba tomy pięknie razem wyglądają na półce. Już wyobrażam sobie, jak wspaniałym obrazem będą wszystkie pięć części. Papier również jest z gatunku tych moich ulubionych. Jest odpowiedniego koloru i nie razi tą okropną bielą.
Uwielbiam bohaterów stworzonych przez Suzanne Collins. Gregor, Luksa, Ares i Ripred to moi ulubieńcy. W tej części pojawiła się jeszcze Dygotka, która od razu przypadła mi do gustu mimo nieprzyjemnego usposobienia. Mam słabość do postaci, które są odrzucane przez innych. Z każdą kolejną stroną Gregora i Przepowiedni Zagłady przywiązywałam się do nich coraz bardziej. Z pewnością było to nieuniknione. Są oni tak realistycznie przedstawieni, że zamykając oczy widzę tego nastoletniego chłopca mocno trzymającego w objęciach siostrzyczkę. Biorąc pod uwagę rozczarowanie, jakim okazały się Igrzyska Śmierci jestem zachwycona tym, że ta autorka nie okazała się być tą, która niesie ze sobą tylko zdeptaną nadzieję na dobrą lekturę. Kocham Kroniki Podziemia i uważam, że nie są seria, która zachwyci tylko tych młodszych, a niektórzy z pewnością tak myślą.
Mogę Wam powiedzieć jedno - nie wahajcie się chwycić za tę serię nieważne, ile macie lat. Nie poświęcicie jej zbyt dużo czasu i niekoniecznie zmieni Wasze życie, jednak nie będziecie żałować. Pozwólcie sobie przeżyć tą przygodę, którą oferuje Wam Suzanne Collins. Stańcie się na chwilę dziećmi i zamknijcie oczy dając się ponieść. Osobiście nie żałuję ani chwili, którą spędziłam razem z Gregorem i wiem na pewno, że moje dzieci też go poznają. To są pozycje, na których chciałabym wychować swoje pociechy, kiedy się ich dorobię.
Ogólna ocena: 08/10 (rewelacyjna)
Za egzemplarz bardzo dziękuję wydawnictwu IUVI!
Oj zachwalasz i to bardzo, a ja mam tyle innych zaległych książek do przeczytania. I co teraz począć? Zastanowię się jeszcze.
OdpowiedzUsuńTeż mam mnóstwo zaległości i aż boję się zaglądać na zapowiedzi październikowe...
UsuńKsiążka już czeka na mojej półce, więc muszę się za nią w końcu zabrać! Może uda mi się ją przeczytać jeszcze przed premierą :)
OdpowiedzUsuńMam nadzieję, że będziesz równie mocno zadowolona jak ja <3
UsuńNie sądziłam, że ta książka będzie aż taka dobra :o Rozwiałaś moje wątpliwości, bo właśnie sądziłam, że to seria dla młodszych czytelników, ale skoro ja też mogę się przy niej dobrze bawić, to czemu nie :')
OdpowiedzUsuńDokładnie - jak już przeczytaj koniecznie daj znać, co myślisz :)
UsuńMuszę koniecznie przeczytać pierwszą część :)
OdpowiedzUsuńPopieram!
Usuń